Udo Buys maakte sinds 2006 deel uit van de VVD-fractie in de gemeenteraad. Als ‘bekende’ Haarlemmer – hij was oud-voorlichter van Martinair en oud-journalist van het Haarlems Dagblad - had hij voor de VVD veel stemmen binnen gehaald.
Om raadslid te worden had hij zijn functies als voorzitter van de VVV en het Rode Kruis van Haarlem moeten opgeven. Als geen ander zag Udo het als zijn taak om er te zijn voor de Haarlemse burgers en organisaties en was dan ook bijna altijd aanwezig op de bijeenkomsten waarbij raadsleden werden uitgenodigd. Op de fractie werd er dan teruggekoppeld wat hij in de stad had gehoord en vele belangenbehartigers kwamen in de fractie langs. Hij kwam dan in de Raad -met veel humor- op voor hun zaken. Fel en ongenuanceerd politiek bedrijven, zoals je dat ook wel ziet in de Raad, was nooit zijn deel. Hij was in alle opzichten een heer, zoals hij zich kleedde en hoe hij zich gedroeg. We hebben hem eens als wethouder gepresenteerd toen de directeur van City Marketing van New York onverwacht op bezoek kwam en noch de burgemeester noch een wethouder aanwezig was om hem te ontvangen. Udo wist zich met zoveel verve van deze taak te kwijten, dat iedereen dacht met de loco-burgemeester van doen te hebben.
Een kant die lang niet iedereen van de joyeuse Udo kende, was zijn sociale instelling. Hij heeft zich zeer ingezet om eenzaamheid onder ouderen te verminderen, door een project op te zetten, waarbij jongeren ouderen, die in verzorgingshuizen woonden, konden bezoeken. Aan zijn raadlidmaatschap kwam een einde toen “Dr. Parkinson”, zoals Udo dat uitdrukte, bij hem aan de deur klopte.
We verliezen in Udo een warm, hartelijk en sociaal mens, die met zwier door de stad en het leven ging en daar op geheel eigen wijze zijn stempel op wist te drukken.
Wij wensen zijn nabestaanden veel sterkte toe.