Versnelling duurzaamheidsprogramma vereist zakelijkere aanpak

Haarlem wil de verduurzaming van de stad versnellen. Een mooi streven. De vraag is echter hoe we dat verkopen. Klimaat en verduurzaming is minder ‘sexy’ dan de Groene idealisten veronderstellen. Als we de ambitie waar willen maken moet er meer gebeuren dan in een tent op de Grote Markt vertellen dat koken op inductie ‘echt wel oké is’.

De boeiendste constatering van 2016 kwam namelijk van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Slechts 2 procent van de bevolking noemt spontaan woorden als ‘klimaat’, ‘(groene) energie’ of ‘duurzaam’ als gevraagd wordt naar de grootste maatschappelijke problemen. De overstap van fossiele brandstoffen naar duurzame energie, zegt het SCP, is geen urgent vraagstuk in de publieke opinie. 

Klimaat en dergelijke zou je het assortiment van Marqt kunnen noemen in het scala van supermarktproducten waar de Haarlemmer uit kan kiezen. Hip en alternatief maar niet te. Groen is charmant en vooral goed voor jezelf. Eigen gezondheid en imago eerst, dan de planeet want dat is toch een stuk abstracter. Eerder groene smoothies dan een extra trui aan en de thermostaat op achttien graden.

Duurzaamheid is een kosmopolitisch onderwerp omdat het gaat over verantwoordelijkheid jegens anderen, elders en straks. Die verantwoordelijkheid ligt bij alle betrokkenen. Hoe krijgen we niet alleen Henk en Ingrid, maar ook Mahmoud en Fatima zover dat ze extra willen investeren voor energiebesparing en op inductie gaan koken? Dat kan alleen door te laten zien dat je portemonnee werkelijk iets heeft aan ‘groen’.

Het groen is er niet voor de elite maar voor de toekomst van iedereen en begint nu en het komt niet vanzelf goed. Vergroenen is minstens zo ingewikkeld als de transitie in het sociale domein. Daarom was ik ook blij met de uitspraken van de nieuwe VVD burgemeester van Den Haag dat het onderwerp klimaatverandering hoort bij de stad van vrede en recht. Dat onderwerp hoort ook bij onze stad. Daarbij is een grote valkuil. En dat is dat het beleid gebouwd wordt op een romantische idealisering van een nieuwe samenleving.

De VVD Haarlem kan goed uit de voeten met ambities van het collega, maar de uitwerking ademt in z'n algemeenheid teveel de eerder genoemde romantische idealisering van de samenleving uit. Als we deze ambitie 2040 willen realiseren is een stevigere aanpak nodig om de burgers van Haarlem mee te krijgen. Met de boodschap dat koken op inductie wél oké is en een tent op de Grote Markt komen we er niet om de 98% die ‘klimaat’, ‘(groene) energie’ of ‘duurzaam’ NIET noemen mee te krijgen in deze ambitie.