Zelf had ik nooit gedacht dat dit invloed zou hebben
op woningen die al tientallen jaren gesplitst zijn maar uit o.a. het Haarlems
Dagblad hebben we kunnen leren dat handhaven van de regels rond splitsing soms buitenproportionele
gevolgen dreigt te hebben voor zowel huurders als verhuurders.
Het gaat om woningen die al tientallen jaren geleden gesplitst
zijn, soms al in de jaren 60, met een eigen huisnummer, aparte aanslagen voor heffingen en OZB en
waarvan de bewoners keurig zijn aangemeld bij de gemeente. Persoonlijk vind ik
het niet gek dat de eigenaren dachten daarmee volstrekt legaal te opereren.
Niets bleek minder waar, bij een aantal woningen in de
Transvaalbuurt kwamen ambtenaren van de afdeling handhaving langs de deur en
kreeg de eigenaar opdracht de woning in de oorspronkelijke staat terug te brengen.
Dat betekent dat de huurders er uit moeten. En dat is
lastig, want die hebben huurbescherming en kunnen een flinke schadevergoeding
eisen. De eigenaar/verhuurder kreeg van de gemeente een “last onder dwangsom”
in het vooruitzicht gesteld die op kan lopen tot 45.000 euro!
Kiezen tussen twee kwaden lijkt het dan. Handhaving
betekent hier dus dat huurders hun woonruimte verliezen en de kans op grote financiële
schade voor de eigenaar.
Het lijkt er gezien de reacties die ik heb gekregen op
dat dit probleem ook op een flink aantal andere adressen speelt.
Omdat dit volgens de VVD nooit de bedoeling kan zijn
geweest van de regelwijziging uit 2019 heb ik een motie ingediend om een
overgangsregeling in het leven te roepen.
Helaas, ondanks veel positieve reacties en steun van een aantal
kleine partijen werd de motie verworpen.
Toch zit het ons niet lekker, dus we blijven zoeken naar
mogelijkheden om hier de menselijke maat te hanteren.